Ardennenkamp 2010 dag4

Ondanks de wind zijn de meesten toch wel blij dat het droog is en dat de zon schijnt is al helemaal een bonus.
In de tussentijd dat iedereen zich douchet en zijn tanden poetst en zijn haren kamt blikken we nog heel even terug op gisterenavond.

Nadat iedereen gegeten heeft besluiten we dat we nog mooi de tijd hebben voor een avond spel, iets met wandelen en bos.
Uiteindelijk gaat dit het idee worden, de explorers lopen een route door het bos en geven deze aan met zilverfolie, de scouts vertrekken later om de gemarkeerde route te lopen.
De leiding besluit er op een afstandje achteraan te sjokken en dan ook direct ook maar het zilverfolie op te ruimen. Gedurende de route is het de bedoeling dat alle explorers opgespoord worden.

De tocht verloopt voorspoedig en Youri en Glenn worden vrij snel gevonden en zij keren terug naar het kamp. Niet veel later vinden de scouts Koen en Mick.
De scouts lopen verder en de avond begint te vallen en het wordt toch langzaam steeds iets moeilijker om de goede richting te vinden, na een lange wandeling worden Tijmen en Patrick ook gevonden, Tijmen staat verstopt achter een boom met twee pannen en besluit voor de schrikreactie twee steelpannen tegen elkaar kapot te slaan. Erg leuk. 10 meter verder staan ook Linda en Charlotte.

Hier eindigt de route dan ook want het zilverfolie blijkt op te zijn. Nou klaar!
We staan alleen midden in het bos en het is inmiddels aardig donker geworden en Tijmen weet ons te vertellen dat de camping ergens daar moet zijn en wijst in een vrij ruim begrip in een richting.
De natuur laat het alleen niet toe dat wij die richting op kunnen. Dilemma.
Niemand weet dan eigenlijk wat vervolgens te doen en iedereen begint maar een beetje rond te lopen en de leiding organiseert vervolgens de hele club en vraagt om rust en kalmte.

Krijn, die mee is als begeleider blijkt een gps-programma op zijn telefoon te hebben.
In het scherm staat een groen bolletje wat het begin aangeeft en een rood pijltje dat is waar we zijn en wijst de richting op die we lopen. Krijn kan dan inderdaad zien dat we dicht bij de camping zijn maar dat er echt geen mogelijkheid is om die kant op te lopen. We besluiten eerst een normaal bospad op te zoeken aangezien we echt in the middle of nowhere staan.

Met gevaar voor eigen leven vinden we een bospad en lopen dan de goede en dan weer de verkeerde kant op, met behulp van de telefoon van Krijn kijken we of we echt de goede kant opgaan. We lopen en lopen en de batterij van de telefoon van Krijn begint nu echt op te raken en de spanning neemt nu echt toe.
Na ruim een uur komen we dan op bekend terrein en iedereen kan weer lachen en geen kilometer later gaat de telefoon van Krijn uit. Als we aankomen is het 23:15 uur en iedereen is helemaal op. De leiding pakt een borrel voor de schrik en alle kids duiken snel hun bedje in en zo komt deze dag dan toch weer tot een goed einde.

Het is hier inmiddels tegen 11.00 uur en iedereen heeft gegeten en maakt zich klaar voor een uitstapje. Uiteindelijk word het 12.00 uur voordat we wegrijden richting Robertville, hier ligt een veengebied waar je mooi kunt wandelen en tevens het hoogste punt van België is.
Na ruim een half uur komen we aan, we kopen een wandelkaart en gaan op pad. Het is een mooi gebied en het weer zit ook nog eens mee.
Ook dit keer gaat het natuurlijk niet vlekkeloos en lopen we wederom verkeerd en via de nodige omwegen komen we gelukkig dan toch waar we wezen moeten.
We lopen uiteindelijk 12,5 kilometer over veengrond, blubber en houten vlonders.
Aan het eind van de route is iedereen total loss, inclusief de leiding, het is inmiddels 16.00 uur en de leiding besluit dat er niet gekookt gaat worden.

We rijden naar Malmedy en gaan daar wat eten, de kinderen krijgen 4,00 eurie p.p. om wat te eten, en de leiding kan weer even genieten van de rust en de kids van hun vrijheid.
Aan het eind van de rit kom iedereen elkaar weer tegen bij dezelfde frieterie waar iedereen zich waagt aan een echte container vol met Belgische frieten. Ook de leiding.

Tegen 18.00 uur rijden we weg uit Malmedy en komen op de terugreis dan ook nog een Aldi tegen, dit gaat echt een leuke dag worden. We doen wat boodschappen voor het ontbijt van morgenvroeg en de leiding neemt een kratje Stella mee.
We rijden naar de camping en bij aankomst blijkt dat de wind een gepionierde keuken omver geblazen heeft, dit brengt weer het nodige werk met zich mee om dit in orde te krijgen. Uiteindelijk wordt de nieuwe keuken nog mooier als dat hij was.

Nu heeft iedereen er ook genoeg van en geven we iedereen een vrije avond, er wordt wat gevoetbald en er zitten mensen bij het vuur. Zo verstrijkt de avond, het is nu 22.00 uur en ik vind het mooi geweest.
Morgen dezelfde plaats dezelfde site.

Slaap lekker en tot morgen.